Na 2 weken stilte heb ik, wegens de 8u wachttijd op mijn volgende vlucht, tijd om nog een nieuwe blog te schrijven, meer dan waarschijnlijk ook de laatste.
Hoe vreemd het ook is, na zo’n deze laatste weken weet ik niet wat te schrijven. Buiten dat ik er een erezaak van maakte om elke dag een Tim Hortons koffietje te halen. For me a large coffee with milk please.
De examens in Canada gingen goed, het was wel vaak een chaos betreffende de organisatie maar dat was iedereen hier al gewoon. Ook vreemd is dat sommige examens om 7u ‘s avonds plaatsvinden. Vrij moeilijk om niet in slaap te vallen tijdens zo een saai examen. Maar al bij al ging het dus goed. De laatste 2 dagen bestonden uit veel goodbyes en het in pakken van de bagage.
Voor de rest ben ik veel te moe om iets te schrijven nu en zodra die andersgepigementeerde medemens van de bank tegenover me opstaat ga ik me daar neerleggen, voor hopelijk een paar uur slaap.
Mijn 4 maanden in Canada waren onvergetelijk. Iedereen die de kans krijgt moet deze kans grijpen want het verandert je kijk op Chinezen volledig. En op andere dingen ook wel.
This was the end of my life as I know it.
Newdaanland 